Protagon.gr
16 Μαΐου 2011
Προσωπικά προτιμώ στην πολιτική τους κυνικούς από τους ηθικολόγους για τον πρακτικό λόγο ότι από τους πρώτους συνήθως μαθαίνεις περισσότερα. Αλλά εκείνη η συνταγή των κυνικών που λέει ότι ένα (καταγγελλόμενο ) έγκλημα βιασμού είναι πάντα πολύ δύσκολο να αποδειχθεί και καλύτερα είναι να το αρνούνται κατά την συνήθη τακτική των πολιτικών («πιάσε με αν μπορείς») την βρίσκω αηδιαστική.
Δεν γνωρίζω αν ο κύριος DSK (Ντομινίκ Στρος Κάν ) προσπάθησε να βιάσει την καθαρίστρια του ξενοδοχείου των 3000 δολαρίων τη βραδιά. Ο ίδιος το αρνείται αλλά ο τρόπος που πιάστηκε και η προϊστορία του δεν λειτουργούν υπέρ της επιχειρηματολογίας ότι πρόκειται για συνομωσία εις βάρος του. Αν κριθεί ένοχος θα είναι η πρώτη καταστροφή μιας ευρωπαϊκής πολιτικής καριέρας από τον εξαιρετικά απλό και ισότιμο τρόπο εφαρμογής των κανόνων δικαίου στην Αμερικανική Γή. Η απόδειξη ότι η καθαρίστρια και ο υποψήφιος πρόεδρος έχουν τα ίδια δικαιώματα απέναντι στο νόμο. Κάτι που ασφαλώς θα προκαλούσε αηδία στην πλειοψηφία του πολιτικού προσωπικού της ιδιαίτερης πατρίδας του κ Στρος Κάν για να μη μιλήσει κανείς για τους δικούς μας.
Τι θα γινόταν αν ένας ο ισχυρός άνδρας του ΔΝΤ και υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλίας υπέπιπτε στο αδίκημα που του αποδίδεται στην πατρίδα του ή σε μία άλλη χώρα της νότιας Ευρώπης; Πόση πρόσβαση στη δικαστική προστασία θα είχε η καθαρίστρια που θα τον κατήγγειλε στη χώρα που κληροδότησε πνεύμα και το γράμμα των νόμων στους πατέρες του Αμερικανικού Συντάγματος; Μπορεί να σκίζουμε τα ρούχα μας για το πόσο αποτελεσματικά προστατεύεται η ιδιωτική ζωή στην Ευρώπη αλλά οι αμερικανικές αρχές έκαναν το Σάββατο για μία ακόμα φορά μια πραγματική επίδειξη για το τί σημαίνει το ότι ο νόμος μπορεί να προστατεύει ακόμα και εκείνους που πρέπει να δουλεύουν τρεις μήνες για να αποκτήσουν το ποσό που πλήρωσε το ΔΝΤ για τη μοιραία διανυκτέρευση του γενικού διευθυντή του στην Ν.Υόρκη.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment