1821 και σκοταδισμός

του Στέφανου Κασιμάτη

Καθημερινή
10 Φεβρουαρίου 2011

Πρέπει να παραδεχθώ ότι ορισμένοι εξ ημών, που εκτιμούμε την ψυχαγωγική διάσταση του δημοσίου βίου με την ευρεία έννοια του και ανήκουμε στο «φαν κλαμπ» του Αγίου Θεσσαλονίκης, ανησυχήσαμε όταν στο κήρυγμα της Κυριακής 30 Ιανουαρίου (μεταδίδεται πάντα από την ΕΤ-3) δεν έκανε οιαδήποτε αναφορά στο ντοκιμαντέρ «1821» του ΣΚΑΪ, το πρώτο επεισόδιο του οποίου είχε προβληθεί μόλις την προηγουμένη Τρίτη και είχε ήδη προκαλέσει ζωηρές συζητήσεις. Ηταν δυνατόν ο Σεβασμιώτατος να αντιπαρέρχεται τέτοια πρώτης τάξεως ευκαιρία;

Προς στιγμήν, απέδωσα την παράλειψη στον γενικότερο αποσυντονισμό του Αγίου, εξαιτίας του κλονισμού που υπέστη με την εκλογή του Γιάννη Μπουτάρη. Φαίνεται όμως ότι, απλώς, δεν έτυχε να είχε παρακολουθήσει το επεισόδιο (δεν τον είχαν ενημερώσει, δεν είχε πάρει είδηση, ποιος να ξέρει...). Διότι την επομένη Κυριακή στις 6 Φεβρουαρίου άστραψε και βρόντηξε από άμβωνος, ταυτιζόμενος απολύτως με τη γραμμή Καρατζαφέρη στο επίμαχο θέμα. «Διαστροφή, ανατροπή, νόθευση της Ιστορίας», ήταν η ετυμηγορία του μητροπολίτη.

Ποια «Ιστορία» όμως έχει υπ’ όψιν του, όταν διαπιστώνει τη διαστροφή και τη νόθευση της; Ο Βρετανός ιστορικός Ε. Χ. Καρ, σε μια σειρά διαλέξεων με θέμα «Τι είναι η Ιστορία;», τις οποίες έδωσε στο Κέιμπριτζ και συγκέντρωσε σε ένα βιβλίο το 1961 (στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Γνώση», 1999), ξεκινάει το κεφάλαιο όπου πραγματεύεται την έννοια της προόδου στην Ιστορία παραθέτοντας τα λόγια με τα οποία ένας άλλος καθηγητής, στη δεκαετία του 1930, ο F. Powicke, συνήθιζε να ξεκινάει την πρώτη παράδοσή του κάθε χρόνο: «Η επιθυμία για ερμηνεία της Ιστορίας έχει τόσο βαθιές ρίζες, ώστε αν δεν διαθέτουμε συγκροτημένη άποψη για το παρελθόν ωθούμαστε είτε στον μυστικισμό είτε στον κυνισμό». Παρακάτω, ο Καρ ερμηνεύει την έννοια του μυστικισμού ως «την άποψη ότι το νόημα της Ιστορίας βρίσκεται έξω απ’ αυτήν, στο πεδίο της θεολογίας ή της εσχατολογίας», ενώ ως κυνισμό «την άποψη ότι η Ιστορία δεν έχει νόημα, ή έχει πολλά (εξίσου έγκυρα ή μη) νοήματα, ή έχει το νόημα που εμείς αυθαίρετα αποφασίζουμε να της δώσουμε».

Περισσότερα