του Σήφη Πολυμίλη
Το Βήμα
10 Φεβρουαρίου 2011
Εχουν άραγε αναλογιστεί οι υποστηρικτές του κινήματος της ανυπακοής ποια είναι τα όρια της δράσης τους; Αν υπάρχει στοιχειώδης πολιτική λογική στη συμπεριφορά τους; Γιατί ακόμα κι αν δεχθούμε την ισοπεδωτική, έτσι κι αλλιώς, πρακτική της άρνησης πληρωμής στα διόδια και στα μέσα μαζικής μεταφοράς, με βάση ποια λογική μπορούμε να κατανοήσουμε την καταστροφή των ακυρωτικών μηχανημάτων που θα πληρώσουν για μια φορά ακόμα τα συνήθη φορολογικά υποζύγια; Αφήστε την άλλη εξωφρενική πρακτική που τείνει να γίνει μόδα για κάθε διαμαρτυρόμενο, να χτίζουν δηλαδή γραφεία και πόρτες όσων θεωρούν εχθρούς τους...
Οταν πριν από μερικά χρόνια εφαρμόστηκε για πρώτη φορά αυτή η ακραία πρακτική στο πανεπιστήμιο Θράκης με το κτίσιμο του γραφείου του πρύτανη από φοιτητές, θεωρήθηκε ως ένα μεμονωμένο φαινόμενο παράλογης αντίδρασης. Κάποιοι όμως φαίνεται ότι θεώρησαν τα τούβλα ως πρόσφορη μέθοδο διαμαρτυρίας. Ετσι, πριν από λίγες μέρες κάτοικοι της Κερατέας, που αρνούνται να δεχθούν τον χώρο υγειονομικής ταφής σκουπιδιών στην περιοχή τους, έχτισαν την είσοδο της τοπικής Εφορίας... Και προχθές εργαζόμενοι στο μετρό και στον ΗΣΑΠ έχτισαν την πόρτα του διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας...
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment