Το Μνημόνιο, ο πόλεμος και οι υπουργοί των μετόπισθεν

του Κώστα Καλλίτση

Καθημερινή
20 Μαρτίου 2011

Οσοι ισχυρίζονται ότι η πολιτική του Μνημονίου «δεν αποδίδει», θα όφειλαν κάποια στιγμή να εξηγηθούν. Εννοούν ότι απόδοση θα ήταν αν σήμερα (όταν όλα είναι μετέωρα…) έσπευδαν επενδυτές από όλο τον κόσμο στην Ελλάδα; Ή, μήπως, αν οι διεθνείς αγορές είχαν ανοίξει τα πουγκιά τους και έσπευδαν να μας δανείζουν με επιτόκιο 3%; Μήπως αγνοούν ότι στόχος του Μνημονίου είναι –με δύο λόγια– να μας καταστήσει ικανούς να παράγουμε πλούτο ώστε να μπορούμε (και) να αποπληρώνουμε τα δάνειά μας; Ή κατέχουν κάποιο μυστικό, να πείσουμε τους «κουτόφραγκους» να συνεχίσουν να μας δανείζουν «αέρα πατέρα»;

Τα μέτρα που περιέχονται στο Μνημόνιο θα έπρεπε να είχαν ληφθεί πριν από 10ετίες. Αν έγκαιρα είχαμε δράσει, οι αλλαγές θα είχαν επιτευχθεί σταδιακά, με μικρούς κραδασμούς. Αυτό δεν συνέβη, για λόγους που σχετίζονται με τις νεοελληνικές παθογένειες. Η κρίση ήρθε, βρήκε τη χώρα σε πλήρη, γενικευμένη φθορά, την αποδιοργάνωσε πλήρως. Πληρώνουμε το τίμημα.

Το τίμημα είναι η ύφεση. Δεν υπάρχουν μαγικοί τρόποι για να μειώσεις ένα έλλειμμα από 36 δισ. ευρώ το 2009 (15,4% του ΑΕΠ) στα 22 δισ. το 2010 (9,4% του ΑΕΠ) και στα 17 δισ. φέτος (7,4% του ΑΕΠ).

Περισσότερα