Καθημερινή
3 Απριλίου 2011
Πριν καλά καλά αρχίσει η προσπάθεια περιορισμού του δημοσίου χρέους με την πώληση κρατικής περιουσίας, παρενέβη η υπουργός κ. Κατσέλη για να μας πει ότι υπάρχουν «κόκκινες γραμμές». Δεν θα πουληθούν επιχειρήσεις «στρατηγικής» σημασίας, είπε. Είναι φανερό ότι τα χρόνια δεν άγγιξαν, τουλάχιστον, το μυαλό της κ. Κατσέλη. Οι τοποθετήσεις της κρατούν ζωντανές τις ιδεοληψίες της πρώτης κυβέρνησης του Α. Παπανδρέου. Τότε που σε μία τετραετία έπεσε ο σπόρος για όσα υφιστάμεθα έκτοτε: οι παροχές για κατανάλωση με δανεικά, η διάλυση της Δημόσιας Διοίκησης, η «κοινωνικοποίηση» των βιομηχανικών επιχειρήσεων, η υπέρμετρη ενίσχυση των συνδικάτων, η είσοδος του κόμματος (στα πρότυπα της Σοβιετικής Ενωσης) σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής, η ανοχή της ανομίας κ. λπ.
Στους τομείς «στρατηγικής σημασίας» έγινε ανεκτή η παρέμβαση στη διοίκηση των ΔΕΚΟ των κομματοκινούμενων συνδικάτων. Σταδιακά τα συνδικάτα, με τη βοήθεια των διορισμένων ανίκανων κομματικών διοικήσεων, εξελίχθηκαν στα πραγματικά αφεντικά των ΔΕΚΟ. Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα ΔΕΚΟ που στην πράξη διοικούνται από τα συνδικάτα είναι τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και η ΔΕΗ.
Η κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου αγόρασε τα Nαυπηγεία Σκαραμαγκά από τον Νιάρχο αντί ευτελούς ποσού προκειμένου, όπως αποδείχθηκε, να έχει το δικαίωμα να χάνει κάθε χρόνο απίστευτα λεφτά. Πολλά από τα λεφτά που χάνονταν –για να μη φαίνονται– κρύβονταν σε υπερτιμολογημένες παραγγελίες του Δημοσίου. Επικαλούμενο τη «στρατηγική σημασία» το Δημόσιο αγόραζε στη διπλή τιμή από εκείνη που θα μπορούσε να επιτύχει με δημόσιες διαγωνιστικές διαδικασίες. Κάπως έτσι αγοράστηκαν και τα τέσσερα υποβρύχια της HDW.
Λίγο καιρό μετά τη νίκη του Α. Παπανδρέου στις εκλογές του 1993, εξελίχθηκε στο υπουργείο Βιομηχανίας (υπουργός ο κ. Σημίτης) μια σκηνή ανάλογη με εκείνη που είδαμε προσφάτως στην τηλεόραση, με πρωταγωνιστές τον αρχισυνδικαλιστή της ΔΕΗ και την υπουργό Περιβάλλοντος. Το 1993 πρωταγωνιστούσε ο αρχισυνδικαλιστής των ναυπηγείων και απέναντί του ήταν ο υπουργός Βιομηχανίας, που άκουγε αμήχανος τις απειλές του αρχισυνδικαλιστή. Αργότερα, ο κ. Βενιζέλος, ως υπουργός Βιομηχανίας,... αντιμετώπισε τη ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ ενδίδοντας στην απαίτησή της να ενισχύει ετησίως ο κρατικός προϋπολογισμός το Ταμείο του προσωπικού της ΔΕΗ με το... ευτελές ποσό των 700 εκατ. ευρώ!
Το πρόβλημα με τα «στρατηγικής σημασίας» Nαυπηγεία Σκαραμαγκά δεν είναι μόνο οι τεράστιες ζημίες (φανερές και κρυφές διά υπερτιμολογήσεως) που φορτώθηκαν στις πλάτες των φορολογουμένων, αλλά και το γεγονός ότι μόλυναν και διέφθειραν ολόκληρο τον ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο στην Ελλάδα. Σήμερα δεν υπάρχει πια αυτός ο κλάδος, κατά κύριο λόγο, εξ αιτίας των Nαυπηγείων Σκαραμαγκά. Το σάπιο μήλο σάπισε ένα τσουβάλι καλά μήλα.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment