του Γεώργιου Π. Μαλλούχου
Το Βήμα
6 Απριλίου 2011
«Πολλά ήταν τα ψέματα που είπαμε ως εδώ ας πούμε και μια αλήθεια κι ας πέσει στο γιαλό» τραγουδάει ο Διονύσης Σαββόπουλος στο (λίαν επίκαιρο) «Περιβόλι του τρελού».
Πολλά ήταν τα ψέματα και δεν αντέχουμε άλλα, καθώς μας φτάσανε ως εδώ. Κι όμως τα συνεχίζουμε χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ!...
Η χώρα ολόκληρη έχει μεταλλαχθεί σε ένα γιγάντιο σουρωτήρι, στο οποίο ότι και να ρίχνεις, ποτέ του δεν γεμίζει. Η κυβέρνηση κάνει αγώνα δρόμου για να μαζέψει λεφτά να ρίξει μέσα, αγώνα που, εν τω μεταξύ, διαλύει την κοινωνία, όμως το σουρωτήρι αδειάζει στο δευτερόλεπτο. Γιατί αδειάζει; Για δύο λόγους:
Πρώτον, επειδή πάλι λέμε ψέματα και τα έσοδα δεν αναζητούνται (ακόμα!) από εκεί που θα έπρεπε (λ.χ., λαθρεμπόριο στα καύσιμα, φόροι ομάδων που δεν πληρώνουν κοκ) αλλά συνεχίζουν να στίβονται όσοι δεν μπορούν να δώσουν άλλο και, ταυτόχρονα, με τους «τυφλούς» φόρους που οργιάζουν να ισοπεδώνεται κάθε έννοια «αγοράς».
Και, δεύτερον, επειδή εκτός από την παταγώδη αποτυχία στα έσοδα και οι δαπάνες καλά κρατούν. Κατ’ ουσία τίποτα δεν έχει γίνει σε αυτή την κατεύθυνση. Το κράτος παραμένει μεγάλο και αδηφάγο όπως ακριβώς ήταν, ο κύριος φορέας σπατάλης. Κι εδώ ακριβώς είναι που λέμε το πιο μεγάλο ψέμα.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment