Πού πήγαν τα λεφτά

του Γιάννη Μαρίνου

Το Βήμα
22 Μαΐου 2011

Η «ιδεολογία» που κυριάρχησε τηντελευταία 30ετία και που συµπυκνώνεται στο «να περνάµε καλά» βασίστηκε κυρίως στον εξωτερικό και εσωτερικό δανεισµό του ∆ηµοσίου αλλά και των ιδιωτικών νοικοκυριών, καθώς και στην κατασπατάληση των κοινοτικών παροχών. Την προηγούµενη Κυριακή αρχίσαµε να υπενθυµίζουµε τα όσα γράψαµε τον Μάιο του 2002. Και συνεχίζουµε:

Στο ∆ηµόσιο, µε επίκληση του Συντάγµατος και µε κατάλληλη παρερµηνεία του, προβλέφθηκε να µπορείς και να µην εργάζεσαι χωρίς κίνδυνο απολύσεως. Ετσι, αντί να εξυπηρετείς τους πολίτες, το ρίχνεις στα τηλεφωνήµατα ή στα ψώνια, συµπληρώνεις Προ-Πο, ώστε και ως δήθεν εργαζόµενος να περνάς καλά.

Και επειδή ηζωή µας είναι σύντοµη, η Πολιτεία φρόντιζε να παίρνουµε σύνταξη όχι λίγοι και από νεαράς ηλικίας (ακόµηκαι από τα 50 χρόνια µας), ώστε τις υπόλοιπες δεκαετίες που αποµένουν ναπερνούµε καλά, πράγµα στο οποίο συµβάλλουν αποφασιστικά και τα πλασµατικά χρόνια υπηρεσίας, οι πλασµατικές υπερωρίες, οι πρόνοιες για «ανθυγιεινά» επαγγέλµατα, οι πλήθος ανύπαρκτες αναπηρίες, οι απειράριθµες ατέλειες, οι φορολογικές απαλλαγές, το σβήσιµο χρεών, η νοµιµοποίηση αυθαιρεσιών και απατών, κ.ο.κ.

Περισσότερα