Friday, July 30, 2010

Το φιλελεύθερο σοκ

του Παναγή Γαλιατσάτου

Καθημερινή
30 Ιουλίου 2010

Το 1990 ο αριθμός των αδειών φορτηγών δημοσίας χρήσεως ανερχόταν στις 35.000. Εκτοτε το ΑΕΠ έχει διπλασιαστεί, όμως ο αριθμός των αδειών παραμένει ο ίδιος. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να αντιληφθεί τις στρεβλώσεις που προκαλούν αυτά τα δύο δεδομένα. Οταν το μεταφορικό έργο αυξάνεται, ενώ ο αριθμός των αδειών παραμένει σταθερός, επιβαρύνεται πρώτα από όλα το κόμιστρο. Κάπως έτσι προκύπτει ένα μέρος του λεγόμενου δομικού πληθωρισμού της ελληνικής οικονομίας.

Οι στρεβλώσεις όμως δεν σταματούν εδώ. Μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη του ΙΟΒΕ, από τον Σεπτέμβριο του 2006 δείχνει, ότι για να αντιμετωπίσουν τη μεταφορική στενότητα οι ελληνικές εταιρείες δημιούργησαν και συντηρούν ιδιόκτητους στόλους φορτηγών, οι οποίοι και το λειτουργικό τους κόστος επιβαρύνουν και ως πάρεργο αντιμετωπίζονται. Ολα αυτά είναι γνωστά εδώ και πολλά χρόνια. Επίσης, γνωστό είναι, ότι αντιβαίνουν τις τάσεις που διαμορφώθηκαν εδώ και δύο δεκαετίες διεθνώς, να ανατίθεται το μεταφορικό έργο σε εξειδικευμένους μεταφορείς.

Περισσότερα

Το ελληνικό παράδοξο

της Τασούλας Καραϊσκάκη

Καθημερινή
30 Ιουλίου 2010

Προχθές ήταν η Διεθνής Διαφάνεια, προ μηνός ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λ. Ρακιντζής, προς τριμήνου το αμερικανικό ινστιτούτο μελετών Brookings Institution που μας θύμισαν το ίδιο ελληνικό παράδοξο: ενώ σώματα ελεγκτών, Αρχή για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, Αρχή διαφάνειας, Ελεγκτικό Συνέδριο καταγράφουν τη διαφθορά σε όλο το θαμβωτικό εύρος της (επανέρχονται συχνά με νέες πρωτοφανείς περιπτώσεις), δεν γίνονται πολλά εναντίον της. Κάθε χρόνο το ελληνικό κράτος χάνει εξαιτίας της διαφθοράς στο Δημόσιο 20 δισ. ευρώ - όσο η άμεση χρηματοδοτική υποστήριξη, το πρώτο πονεμένο κονδύλι από Ε.Ε. - ΔΝΤ.

Εκατοντάδες εκατομμύρια δίνει το καθένα από τα νοσοκομεία για συνεργεία καθαριότητας, αναλώσιμα κ.ο.κ., χωρίς ουσιαστικό έλεγχο. Τι κι αν η κυβέρνηση ρύθμισε μόλις τα χρέη τους (6,2 δισ. ευρώ). Ηδη δημιουργήθηκαν νέα - 1,2 δισ. ευρώ, με τις γνωστές τακτικές, τις προσωρινές απευθείας αναθέσεις (μικρή η ανάσχεση της δαπάνης, αφού το παρατηρητήριο τιμών θέτει πλαφόν μόνο για 2.000 από τα 20.000 προϊόντα της αγοράς). Επιτροπές, μελετητές, εργολάβοι, προμηθευτές, οργανώσεις, μη κερδοσκοπικές εταιρείες, υπαλληλικά κυκλώματα, επίορκοι λειτουργοί συνεχίζουν να αφαιμάσσουν τον κρατικό κορβανά. Προ δύο μηνών 70 υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών, με δηλωθέν εισόδημα 50.000 ευρώ, βρέθηκαν με ακίνητη περιουσία από 800.000 έως 3 εκατ. ευρώ ο καθένας...

Περισσότερα

European banks: More stress ahead

Economist
July 29, 2010

The empty condos may have been in Florida and the mortgages that financed them repackaged on Wall Street, but it was banks in Europe that got hit first by the subprime crisis. On August 9th 2007 the European Central Bank (ECB), not the Federal Reserve, stunned the financial world by making the first giant emergency loan to banks. Europe’s banking system relied more than any other on fickle borrowing markets that had dried up. Whatever the merits of their recent stress tests, that ongoing flaw explains why Europe’s banks may still battle to finance themselves.

Some firms are still being stigmatised, and have to borrow from the ECB even as American rivals have been weaned off public money. The unspoken assumption of the regulators’ stress tests, the results of which were announced on July 23rd, is that this is due to “one-off” problems: the risk that some governments in the euro zone might go bust and the perception that the murkier bits of the system, particularly unlisted banks in Spain and Germany, are hiding their risks. If reassured that banks have enough capital and are not fibbing, the logic goes, investors will start lending freely to them again. After all, the stress tests in America in 2009 helped restore confidence there.

More

Thursday, July 29, 2010

Greece: A marathon to sprint

Financial Times
July 29, 2010

As the summer holiday season gets under way in a Greece slumped in recession, strik­ing truck drivers this week paralysed the country, cutting off fuel and food supplies. Air traffic controllers have been working to rule. Picketing seamen have scared off cruise liners. Public sector unions this month staged their sixth general strike of the year, enraged by serial tax increases, steep wage and pension cuts and looming job losses. Added to all that, the troika is in town.

The institutional trio made up of the International Monetary Fund, the European Commission and the European Central Bank is in Athens to measure progress on the severe austerity and reform package to which the socialist government of George Papandreou signed up as the condition for a €110bn ($144bn, £92bn) loan from the IMF and the eurozone to prevent sovereign debt default. As the 30-strong team shuffles between hotels and government departments in their quarterly round of forensic monitoring, Greece, with its long and unhappy history of foreign intrusion from the Ottomans to the Nazis, could be confused with a country being run as a quasi-protectorate.

And yet there is a scent of confidence in the air. Greece, which has earned a reputation for public spending binges and cooking the books, rampant corruption and lethargic inefficiency, may just be starting to become a different place.

That matters not just for Greece. Contagion from the Greek public spending bubble added menace to the credit and property bubbles in Ireland and Spain, and spread across the weaker periphery of the eurozone to an extent that has called into question the very viability of the euro.

In Greece, wrenching fiscal consolidation is on track. Some major reforms, such as to the pensions system, have been voted through parliament. By Friday, a census to establish how many are on the state payroll will be completed. “The mystery will be solved, finally,” George Papaconstantinou, the finance minister, observes wryly. The government is taking early steps to open up an essentially closed economy, distorted by battalions of vested interests.

“In the last six months the Greeks grew up by one century,” says Elena Panaritis, an MP from the ruling Panhellenic Socialist Movement (Pasok) and former World Bank economist. “Before that they didn’t understand the word market.”

More

Greece’s Striking Truck Owners Drive Into Trouble

Wall Street Journal
July 28, 2010

As the strike by Greek truck drivers runs the course of its fourth day strangling fuel supplies, distressing local drivers and devastating the critical tourism sector at its peak, their unions have found no political friends and public opinion is increasingly hostile towards them.

The strike is an attempt to roll back liberalization of the sector, or as its known locally “opening up closed-off professions.” At its heart the strikers don’t want their valuable licenses-–worth anywhere between €90,000 to €200,000–to evaporate to worthless in three years. And they are not appeased by the offer by the Transport Ministry that would allow the current value of the license to be counted as equity capital in newly formed companies.

Interestingly, these licenses were issued under a law passed by the military junta in the 1970s. Since then they have been transferred between truck drivers in the gray market, have never been taxed and their value has never been declared as an asset to any authorities. And now some truck drivers are suggesting that the cash strapped Mediterranean country compensate drivers for the depreciation of their license asset or else they won’t return to work. Let’s get real!

More

Public Debt and Growth

by Manmohan S. Kumar & Jaejoon Woo

International Monetary Fund
July 2010
Working Paper #10/174


This paper explores the impact of high public debt on long-run economic growth. The analysis, based on a panel of advanced and emerging economies over almost four decades, takes into account a broad range of determinants of growth as well as various estimation issues including reverse causality and endogeneity. In addition, threshold effects, nonlinearities, and differences between advanced and emerging market economies are examined. The empirical results suggest an inverse relationship between initial debt and subsequent growth, controlling for other determinants of growth: on average, a 10 percentage point increase in the initial debt-to-GDP ratio is associated with a slowdown in annual real per capita GDP growth of around 0.2 percentage points per year, with the impact being somewhat smaller in advanced economies. There is some evidence of nonlinearity with higher levels of initial debt having a proportionately larger negative effect on subsequent growth. Analysis of the components of growth suggests that the adverse effect largely reflects a slowdown in labor productivity growth mainly due to reduced investment and slower growth of capital stock.

More

You can find the paper here

Wednesday, July 28, 2010

The Geopolitics of an Enemy

TRDEFENCE
Turkish Military & Defence Industry Portal
June 28, 2010


Throughout the history of Greece, its geography has been both a blessing and a curse, a blessing because it allowed Greece to dominate the “known Western world” for a good portion of Europe’s ancient history due to a combination of sea access and rugged topography. In the ancient era, these were perfect conditions for a maritime city-state culture oriented toward commerce and one that was difficult to dislodge by more powerful land-based opponents. This geography incubated the West’s first advanced civilization (Athens) and produced its first empire (ancient Macedon).

However, Greek geography is also a curse because it is isolated on the very tip of the rugged and practically impassable Balkan Peninsula, forcing it to rely on the Mediterranean Sea for trade and communication. None of the Greek cities had much of a hinterland. These small coastal enclaves were easily defendable, but they were not easily unified, nor could they become large or rich due to a dearth of local resources. This has been a key disadvantage for Greece, which has had to vie with more powerful civilizations throughout its history, particularly those based on the Sea of Marmara in the east and the Po, Tiber.

More

Greek Debt Song

Merle Hazard with his band Economizzin



More (with a special message for Greek listeners)

Across Europe, Glimmers of Optimism Emerge

Wall Street Journal
July 28, 2010

Things are finally going Europe's way.

In recent weeks, after months of crisis and questions, a number of market indicators have turned positive. Riskier sovereign debt has rallied, credit-default insurance costs are at two-month lows and the euro is flirting with an 11-week high against the dollar.

Ebbing fear in Europe has helped bring relief to other markets around the world, including U.S. stocks. But there are also signs of lingering market unease and little hope that the long-term problems dogging Europe have been solved, suggesting the welcome market reprieve may be temporary.

More

Η κυβέρνηση που ντρέπεται

του Διονύση Γουσέτη

Καθημερινή
28 Ιουλίου 2010

Στο σημείωμά μου της 14/7 τελείωνα με τη φράση: «Το ξεπέρασμα της κρίσης μπορεί να έρθει μόνο από μια κυβέρνηση που να μην ντρέπεται για τα μέτρα που παίρνει». Αναφερόμουν στις εκδηλώσεις πόνου κυβερνητικών υπουργών, με πρώτο τον ίδιο τον πρωθυπουργό και στη συνέχεια τους Θ. Πάγκαλο, Ε. Βενιζέλο, Α. Λοβέρδο, Μ. Ξενογιαννακοπούλου, Απ. Κακλαμάνη. «Πονώ, πονώ, πονώ». Φίλος αναγνώστης αντέδρασε: «Γιατί να μην ντρέπεται η κυβέρνηση για τα σκληρά μέτρα που παίρνει, αν θεωρεί ότι αυτά τα μέτρα είναι μεν αναγκαία, βρίσκονται όμως εκτός των πολιτικών της πεποιθήσεων και του προγράμματός της;». Πιστεύω ότι ο συλλογισμός του φίλου είναι αντιφατικός έως παράλογος. Αν τα κυβερνητικά μέτρα είναι αναγκαία, συνεπώς ευεργετικά για την κοινωνία, πώς μπορεί να είναι «εκτός των πολιτικών πεποιθήσεων» της κυβέρνησης;

Μα είναι ευχάριστο -θα αντιτείνει ο φίλος- ότι συρρικνώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις; Ναι, είναι! Διότι συρρικνώθηκαν μόνο αν τους συγκρίνει κανείς με αυτούς της προηγούμενης περιόδου, πριν από την κρίση. Αν τους συγκρίνει με αυτούς που θα καταντούσαν χωρίς τα μέτρα, τότε όχι μόνο δεν συρρικνώθηκαν, αλλά κυριολεκτικά σώθηκαν από βέβαιο εκμηδενισμό. Εξάλλου, συρρίκνωση μισθών γινόταν πάντα, αλλά με άλλες μεθόδους: με υποτίμηση ή διολίσθηση της δραχμής. Ηταν το φάρμακο κατά του χρέους των τότε κυβερνητικών κακοδιαχειρίσεων. Δεν ακούγονταν όμως οι λυγμοί που ακούγονται τώρα. Ούτε υπήρχαν οι κραυγές για αντισυνταγματικότητα. Ούτε υπήρχε δυνατότητα να επέμβει η δήθεν διαιτησία -δεν υπάρχει διαιτησία χωρίς συνυποσχετικό- να καταργήσει την υποτίμηση από το παράθυρο.

Περισσότερα

Στις ράγες του Μνημονίου

του Αλέξη Παπαχελά

Καθημερινή
28 Ιουλίου 2010

Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους υπουργούς προ Μνημονίου (π.Μ.) και τους υπουργούς μετά Μνημόνιο. Οι υπουργοί π.Μ. ήθελαν με κάθε τρόπο να διατηρήσουν το στάτους κβο σε θέματα που τους αφορούσαν, χωρίς, αν γίνεται, να «σπάσουν αυγά». Χαρακτηριστικό ήταν το παράδειγμα του πρώτου νομοσχεδίου του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών για τα φορτηγά, το οποίο έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τους ιδιοκτήτες. Η τρόικα το απέρριψε, το επιτελείο του υπουργείου δούλεψε πιο σοβαρά σε συνεργασία με το υπουργείο Οικονομικών και έφερε τελικά ένα νομοσχέδιο που κάνει τομές, αλλά δίνει και έξυπνες λύσεις στο αδιέξοδο των ανθρώπων που έχουν επενδύσει μια περιουσία σε μια άδεια.

Ανάλογη ήταν η αλλαγή και άλλων υπουργών, όπως του κ. Λοβέρδου, ο οποίος πήρε τελικά στην πλάτη του μία από τις σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις σε έναν πολύ ευαίσθητο τομέα. Μπορεί κανείς να διαφωνεί με το στυλ του, με τα μπρος-πίσω και τις συγκινητικές εμφανίσεις στα κανάλια, σημασία έχει όμως πως στο τέλος θα αφήσει κάτι σημαντικό πίσω του. Ο κ. Λοβέρδος, όπως και οι άλλοι υπουργοί που έχουν επωμισθεί επώδυνες αλλαγές στους τομείς τους, ξέρουν πως ο δρόμος των μεταρρυθμίσεων είναι μοναχικός. Σε αυτή την κυβέρνηση ο κάθε υπουργός υπερασπίζεται μόνος του τις τομές στον τομέα του, γιατί όλοι οι άλλοι εξαφανίζονται. Για να τα βγάλεις πέρα σε ένα τόσο εκρηκτικό περιβάλλον πρέπει να πάρεις μια ανάσα, να ξεχάσεις για λίγο δημοσκοπήσεις κ.λπ. και να έχεις τη μεταφυσική πεποίθηση ότι ο κόσμος θα εκτιμήσει την τόλμη σου. Στο παρελθόν αυτές οι τολμηρές κινήσεις «βγήκαν» σε έναν Καραμανλή τη δεκαετία του 1950 ή σε έναν Σημίτη στη δεκαετία του 1990.

Περισσότερα

Tuesday, July 27, 2010

Greece Shouldn’t Descend Into Banking Populism

Wall Street Journal
July 26, 2010

There are some folks around Greece these days who say the country needs a strong state-owned bank to finance the country’s growth.

The chairman of state-controlled ATEBank — now the subject of a takeover bid by a private rival — is one of them. He thinks better than falling into private hands, the government should beef up ATEBank and create a publicly-owned mega lender that would hold sway over Greece’s finance sector. Greece’s Socialist government, elected last October, thinks that may not be such a bad idea. In fact, it promised to do just that during its pre-election campaign.

If there’s one thing the Greek crisis has shown, it is that politicians are not much good at running state budgets, so does anyone expect they can run a banking champion more effectively? Does the country need more of the poisonous medicine that got it into this fix?

More

Ανδρέας Πετρουλάκης (Καθημερινή 27/7/2010)

Χειρόφρενο στην απελευθέρωση

του Πάσχου Μανδραβέλη

Καθημερινή
27 Ιουλίου 2010

Αργησε, αλλά επιτέλους θεσμοθετείται. Για την απελευθέρωση της αγοράς οδικών μεταφορών ο λόγος, μια πολιτική απόφαση που σύμφωνα με όλες τις μελέτες θα προσφέρει ανάπτυξη στην οικονομία, χαμηλότερες τιμές στους καταναλωτές και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.

Το ερώτημα λοιπόν είναι: αφού μια τέτοια απόφαση –σύμφωνα με όλες τις μελέτες και όλους τους οικονομολόγους– έχει μόνο θετικά, γιατί δεν τολμούσε μέχρι σήμερα να τη λάβει καμιά κυβέρνηση; Η απάντηση δεν βρίσκεται στην ψήφο των κατόχων αδειών φορτηγών αυτοκινήτων Δημόσιας Χρήσης (Δ.Χ.). Οι έχοντες το κρατικό προνόμιο να αποκλείουν τους άλλους από το να κάνουν την ίδια δουλειά με αυτούς (και συνεπώς να τους ανταγωνιστούν) δεν είναι τόσοι πολλοί, δεν αποτελούν κρίσιμο εκλογικό μέγεθος. Ο φόβος περισσότερο είχε να κάνει με το γεγονός ότι πριν καλυτερεύσουν τα πράγματα για την οικονομία, θα χειροτερεύσουν λόγω της απεργίας που εξήγγειλαν οι ιδιοκτήτες φορτηγών και βυτιοφόρων Δ.Χ. Το κράτος κρατώντας κλειστό το επάγγελμα δεν τους έδωσε μόνο το προνόμιο του μη ανταγωνισμού, τους παρείχε και ένα εργαλείο εκβιασμού του κοινωνικού συνόλου. Οι φορτηγατζήδες μπορούν διά της απεργίας τους να δημιουργήσουν προβλήματα στην ομαλή τροφοδοσία της αγοράς. Πιθανότατα θα δούμε ουρές στα πρατήρια βενζίνης και τις σχετικές οιμωγές των καναλιών «νέα ταλαιπωρία περιμένει χιλιάδες κατόχους Ι.Χ. αυτοκινήτων...» ή «την ώρα που ξεκινούν τα μπάνια του λαού η κυβέρνηση αποφάσισε...». Οπότε για κάποιον υπουργό ή πρωθυπουργό που απλώς θέλει την ησυχία του, η απελευθέρωση των επαγγελμάτων είναι... ανεπίτρεπτη ταλαιπωρία. Εχει προσωπικό κόστος στον παρόντα χρόνο και μελλοντικό κοινωνικό όφελος. Συνεπώς, κάθε ένας προτιμούσε να αφήσει αυτή την καυτή πατάτα για τον επόμενο.

Περισσότερα

Economists React: European Stress Tests Leave Unanswered Questions

Wall Street Journal
July 26, 2010

The tests’ credibility can be questioned in at least four ways. First, they failed to include a scenario involving a sovereign debt default. Second, the assets tested involved only sovereign bonds traded, not those held to maturity by banks. Third, the bar for passing the tests was set low, at a minimum 6% capital-to-asset ratio. Fourth, the tests measured banks’ asset quality but not liquidity. Many banks that passed, such as those in Greece, rely heavily on the ECB for liquidity.
Zach Witton, Moody’s Economy.com

Why was it that national agencies were allowed to determine what might happen to house prices, so the Greek worst case scenario was for only a 2% decline in property prices? Why was the shock assumed to be global, rather than local, including a much higher spike in funding costs in the periphery markets? Why did the worst case assume a smaller gearing of unemployment to GDP than seen historically? Our list could go on. The important thing now is that with the detail provided greater than expected we can tick this box and move on. Ultimately, so much depends on there being a relatively strong recovery, which in our view still requires a weaker euro.
David Owen, Jefferies International Ltd.

More

EU, IMF Visit Greece Amid Demonstrations

Wall Street Journal
July 27, 2010

A delegation of European and International Monetary Fund officials began a two-week visit to Greece on Monday to determine whether to continue funding under a €110 billion ($141 billion) loan deal.

The interim review by the European Commission, European Central Bank and IMF officials comes as reforms demanded by this so-called troika were met with protests from air-traffic controllers and truck drivers.

At Athens International Airport, thousands of travelers and hundreds of flights were delayed Sunday and Monday after air-traffic controllers staged a "work to rule" protest. The controllers are mulling a full out strike for July 31, a move many fear will hurt Greece's vital summer tourist season. The truck drivers are on an indefinite strike since late Sunday.

More

Markets get say on Europe's stress test results

USA Today
July 26, 2010

Europe's hopes of moving beyond the debt crisis that has shadowed its financial system for months take center stage today.

Following the results of an unprecedented stress test of banks in 20 countries, which were released after Friday's European markets close, officials will be watching for investors' verdict. Despite lingering questions about its rigor, the exercise could clear away obstacles to renewed credit flows and give a lift to a nascent European economic recovery.

"If there's greater confidence in the financial system, the individual banks don't need to be as careful about protecting their capital. They can take chances and make loans they otherwise might not have made," said Douglas Elliott, a former investment banker with JPMorgan now with the Brookings Institution.

More

The I.M.F. We Need

New York Times
Editorial
July 25, 2010


Just a year after the Group of 20 agreed to triple the resources of the International Monetary Fund to $750 billion, the head of the fund, Dominique Strauss-Kahn, is asking for $250 billion more to bolster its lending war chest.

This is a lot of money. Given its stake in the fund, Washington’s share could be about $42 billion. The fund should still get it. No one should forget that just a few weeks ago the I.M.F. had to commit nearly $40 billion to help stop Greece from imploding, and days later, it promised $320 billion to try to stop the euro from crashing.

More

Monday, July 26, 2010

Report Finds Labor Laws Restraining Europe

Wall Street Journal
July 26, 2010

European businesses are struggling to compete with their U.S. rivals who are far more agile at maximizing profit from their investment in people according to new research that warns firms in the EU are being hampered by strict labor laws.

The findings, from a report on the efficiency of employees by PricewaterhouseCoopers, shows that Western European companies are failing to compete with their global rivals and lack the key skills to operate in the new global business environment.

More

Πολιτική αναβάθμιση

του Αλέξη Παπαχελά

Καθημερινή
25 Ιουλίου 2010

Κορυφαίος υπουργός, ο οποίος αναγκάστηκε να πάρει επώδυνες και τολμηρές αποφάσεις τους τελευταίους μήνες, εξομολογείτο πρόσφατα πως «δύσκολα θα το είχα πράξει αν είχα τη βεβαιότητα ότι στις επόμενες εκλογές θα πρέπει να κυνηγήσω τον σταυρό». Δεν είναι ο μόνος. Πολλοί είναι πλέον οι άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν ότι ένας πολιτικός, που βλέπει τα πάντα με ορίζοντα την επόμενη εκλογική αναμέτρηση και το αν θα είναι πρώτος ή δεύτερος στους σταυρούς, πολύ δύσκολα μπορεί να τα βγάλει πέρα σε μια υπουργική θέση στην Ελλάδα του 2010. Κι αυτό γιατί σήμερα ο πολιτικός έχει πολύ λίγη «χαρά» να σκορπίσει. Οι διορισμοί που μπορεί να κάνει είναι ελάχιστοι, ενώ και τα χρήματα που μπορεί να μοιράσει μέσω διαφόρων μηχανισμών είναι ελάχιστα. Η εποχή μας έχει κάνει επιτακτική την ανάγκη να βρεθούν σε κρίσιμα πόστα άνθρωποι που δεν είναι απαραίτητα επαγγελματίες βουλευτές, αλλά άριστοι στον τομέα τους και έχουν την ικανότητα να αψηφούν το... πολιτικό κόστος.

Ο κ. Παπανδρέου είναι η αλήθεια πως επιχείρησε να δοκιμάσει ένα μοντέλο υπουργών οι οποίοι δεν είναι κλασικοί πολιτικοί. Το πρόβλημα είναι πως με εξαίρεση τον κ. Παμπούκη, οι υπόλοιποι δεν είχαν ιδέα από την πραγματική αγορά και τη ζωή, καθώς έχουν δουλέψει μόνο στο γραφείο τους και στο κόμμα. Οι εξωκοινοβουλευτικές, όμως, θέσεις θα έπρεπε θεωρητικώς να δίδονται με βάση την πρότερη εμπειρία στον πραγματικό κόσμο, όχι με μοναδικό κριτήριο την προσωπική εμπιστοσύνη. Είναι μεγάλο πράγμα να έχεις νιώσει τον κίνδυνο της απόλυσης και την αγωνία του να τα βγάλεις πέρα στο τέλος του μήνα σε μια δουλειά πριν αρχίσεις να διαχειρίζεσαι τον δημόσιο κορβανά...

Περισσότερα

Κρίση ενηλικίωσης

του Σταθη N. Kαλυβα

Καθημερινή
25 Ιουλίου 2010

Οταν ο οδηγός του πούλμαν που μετέφερε τους φοιτητές που συμμετείχαν στα θερινά σεμινάρια πολιτικής επιστήμης της Αρχαίας Ολυμπίας μού ανέφερε πως έχει τελειώσει τη σχολή μηχανολόγων ηλεκτρολόγων του Πολυτεχνείου της Πάτρας, ετοιμάστηκα ενστικτωδώς για μια επίθεση γκρίνιας: για την έλλειψη επαγγελματικών προοπτικών, για την ανεργία που μαστίζει τους νέους, για την κρίση, για την κοινωνική αδικία, ενδεχομένως και για τις (ιδιαίτερα προσφιλείς στους επαγγελματίες του τιμονιού) συνωμοσίες που εξυφαίνουν αδιάκοπα οι ξένοι εναντίον της χώρας μας.

Με περίμενε μια έκπληξη. Ο οδηγός μού εξήγησε πως επέλεξε να μην ακολουθήσει τον επαγγελματικό δρόμο για τον οποίο τον προετοίμασαν οι σπουδές του. Δεν τον ενθουσίαζε, μου είπε, το αντικείμενο αυτό αλλά ούτε και επιθυμούσε να ζήσει στην Αθήνα ή την Πάτρα. Ο παππούς του ήταν ιδιοκτήτης λεωφορείου που εκτελούσε δρομολόγια ΚΤΕΛ και ο ίδιος έμαθε να το οδηγεί και να το αγαπάει από μικρός. Αποφάσισε, λοιπόν, να ασχοληθεί επαγγελματικά με τα τουριστικά λεωφορεία και σήμερα η επιχείρησή του ανθεί. Θα μπορούσε κάλλιστα να απασχολείται στο γραφείο του, αλλά τον συναντούσα κάθε μέρα στο τιμόνι, πρωί, απόγευμα ή βράδυ. Του άρεσε η δουλειά αυτή, μου τόνισε.

Περισσότερα

Οι τράπεζες άντεξαν το κράτος

του Μπάμπη Παπαδημητρίου

Καθημερινή
25 Ιουλίου 2010

Οι ευρωπαϊκές τράπεζες τα κατάφεραν καλά. Μαζί τους και οι ελληνικές. Με τη βοήθεια, βεβαίως, των Ελλήνων αλλά και των Ευρωπαίων φορολογουμένων. Αποδεικνύεται τώρα πως ένα από τα πλέον επικριθέντα μέτρα, το πακέτο Αλογοσκούφη που έβαλε στο τραπέζι 28 δισ. ευρώ, προκειμένου οι τράπεζες να ενισχύσουν τα κεφάλαιά τους και να αναδιανείμουν πιστώσεις στην οικονομία ήταν μια σωστή κίνηση.

Αλλωστε, οι τόσο επικριτικοί, μέχρι και λίγο μετά τις εκλογές που κέρδισαν, άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνον συμφωνούν και απολαμβάνουν με ανακούφιση από την εφαρμογή εκείνου του μέτρου, αλλά έχουν ήδη ψηφίσει άλλα 15 δισ. ευρώ ρευστότητας, μαζί με άλλα μέτρα του Μνημονίου. Υπάρχουν στιγμές που αναρωτιέται κανείς γιατί αποκαλούμε τους δύο αυτούς σχηματισμούς «κόμματα εξουσίας», αφού μόλις βρεθούν στην αντιπολίτευση συμπεριφέρονται με ατελείωτη ανευθυνότητα.

Περισσότερα

Διέξοδος από την πραγματικότητα

του Γιώργου Παγουλάτου

Καθημερινή
25 Ιουλίου 2010

Ο ασθενής πήρε τα αποτελέσματα των εξετάσεών του. Οι δείκτες είναι χάλια, ζάχαρο, χοληστερόλη, τριγλυκερίδια σε σημεία συναγερμού. «Κοίταξε», του λέει ο αυστηρός γιατρός Γιώργος, «είσαι υπέρβαρος, καπνίζεις, πίνεις, διατρέφεσαι άθλια. Αν δεν αλλάξεις άμεσα συνήθειες κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή από έμφραγμα. Υγιεινή διατροφή, τέρμα τσιγάρο και ποτό και πρέπει να χάσεις τουλάχιστον πέντε κιλά. Αυτή είναι η πραγματικότητα χωρίς εξωραϊσμούς, οι αποφάσεις δικές σου». Ο ασθενής είναι σε απελπισία. Η θεραπεία τού φαντάζει ατέλειωτος Γολγοθάς. «Δεν μπορεί, σκέφτεται, θα υπάρχει και άλλη εναλλακτική».

Πάει λοιπόν στον απέναντι γιατρό, τον Αντώνη, που πρόσφατα άνοιξε ιατρείο και μαζεύει πελάτες. Ο Αντώνης τον υποδέχεται χαμογελαστός, του χτυπάει τον ώμο στοργικά. «Γεια σου μεγάλε», του λέει. «Μη φοβάσαι και μην τον ακούς. Η θεραπεία του θα σε εξοντώσει. Ακόμα κι αν θεραπευθείς, θα πεθάνεις από υποσιτισμό. Αλλωστε τι ζωή θα είναι αυτή αν κόψεις τις απολαύσεις; Εχω και υποψίες ότι φούσκωσε τους αριθμούς για να δείχνουν την κατάστασή σου χειρότερη. Το πρόβλημα, αγαπητέ μου, δεν είναι η υγεία σου, είναι ο γιατρός σου. Πρέπει να απαλλαγείς από τις δεσμεύσεις που σου υπαγορεύει μια ώρα αρχύτερα. Οι συνταγές του σε βυθίζουν όλο και βαθύτερα στην κρίση και την κατάθλιψη. Υπάρχει άλλος δρόμος: θα κάνεις ό, τι θέλεις και ό, τι συνήθιζες να κάνεις. Θα αισθανθείς πολύ καλύτερα. Αρκεί απλώς να μειώσεις λίγο το κάπνισμα. Αδυνάτισμα δεν χρειάζεται - και να τα χάσεις θα τα ξαναπάρεις. Να κάνεις και λίγο περπάτημα». Ο ασθενής έφυγε προβληματισμένος.

Περισσότερα

Sunday, July 25, 2010

No need to shun all European stocks

by Jeremy J. Siegel

Washington Post
July 25, 2010

It's a mess across the pond. The problems facing Europe and the euro cannot be papered over with the rescue package of nearly $1 trillion the European Union cobbled together for Greece, Spain and Portugal. Not only are the "Club Med countries" spending too much, they are not competitive in world markets and have rapidly aging populations that will only deepen their burgeoning budget deficits.

If these countries still had their own currencies -- the Greek drachma, the Spanish peseta and the Portuguese escudo -- they could devalue the currencies against those of their northern European neighbors and the U.S. dollar. A falling currency makes a country's exports more competitive, and it makes a country more attractive to foreign tourism -- an important source of foreign exchange in the Club Med nations.

More

Saturday, July 24, 2010

Μνημόνιο ή όχι μνημόνιο; Ιδού το (λάθος) ερώτημα

του Γιάννη Βούλγαρη

Τα Νέα
24 Ιουλίου 2010

Η μάχη της ορολογίας αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο κάθε μείζονος πολιτικής σύγκρουσης. Στην ορολογία συμπυκνώνονται αναλύσεις, στόχοι, συλλογικές θελήσεις και αξίες. Τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα επιδιώκουν να καθιερώσουν τη δική τους περιγραφή της κατάστασης, να καταστήσουν κοινό το δικό τους λεξιλόγιο, να επιβάλουν το δικό τους πολιτικό δίλημμα, να το συναρτήσουν με τις δικές τους ηθικές- πολιτισμικές αξίες.

Στην παρούσα φάση, ακούγεται συχνά ότι το βασικό δίλημμα είναι «μνημόνιο ή όχι». Υποτίθεται ότι αυτή η αντιπαράθεση, αυτό το δίλημμα, αυτή η σύγκρουση, θα αναδιατάξει το πολιτικό - κομματικό τοπίο τα επόμενα χρόνια (θα χαράξει τη νέα «διαιρετική τομή» θα λέγαμε με όρους πολιτικής επιστήμης). Η μάχη της ορολογίας που εν προκειμένω διεξάγεται είναι προφανής και συνίσταται στη μετατόπιση του ερωτήματος με επίσης προφανή καιροσκοπική πρόθεση. Είναι σαν να λες σε έναν που πάσχει από ελονοσία «κινίνο ή όχι» αντί του πολύ πιο πραγματικού διλήμματος «κινίνο ή θανατηφόρος πυρετός». Γιατί το πραγματικό ερώτημα ήταν «μνημόνιο ή χρεοκοπία». Ουσιαστικά μόνο ένα μικρό μέρος της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς θα διάλεγε τη χρεοκοπία (τη «στάση πληρωμών στις ξένες τράπεζες» όπως λένε) πιστεύοντας ότι θα ήταν απαρχή ριζικότερων πολιτικών ανατροπών. Ελάχιστοι μεταξύ του κοινοβουλευτικού προσωπικού θα αποδέχονταν αυτήν την επιλογή.

Περισσότερα

Not So Stressful (Pass the Greek Valium, Please)

Wall Street Journal
July 24, 2010

Two months ago, credit markets in Europe nearly went off the rails over concern about what a sovereign debt default in Greece would do to the Continent's banks. After last night's release of the result of a Europe-wide stress test, we're not much wiser.

The EU's committee of national bank regulators repeatedly says that its stress test includes a "sovereign shock" scenario. But crucially, "a sovereign default was not included in the exercise," in the dry language of the committee's summary report. This means the test only looked at government debt held in trading portfolios, while ignoring any government bonds listed as held to maturity.

More

Πληθωρισμός - Μνημόνιο, σημειώσατε 1

του Μπαμπη Παπαδημητριου

Καθημερινή
24 Ιουλίου 2010

Στο θέμα του πληθωρισμού, η κυρία Κατσέλη έχει μεγαλύτερο δίκαιο από τον κύριο Παπακωνσταντίνου: φταίνε οι φόροι. Oμως, η υπουργός Οικονομίας (Βιομηχανίας, Ανταγωνιστικότητας, Ναυτιλίας, Εμπορίου, Επενδύσεων, ΕΣΠΑ, Τεχνολογίας κ. λπ.) έχει σοβαρότατες ευθύνες όταν αρνείται να συνεισφέρει στη μάχη του υπουργού Μνημονίου (και Οικονομικών). Τελικά, ο μόνος υπουργός της κυβέρνησης Παπανδρέου που συναρμολόγησε τα δύο πιο αποτελεσματικά όπλα εναντίον του πληθωρισμού είναι ο Ανδρέας Λοβέρδος, υπουργός Εργασίας. Με το νέο ασφαλιστικό περιορίζει μακροχρόνια την κρατική δαπάνη. Με τις πρώτες διατάξεις για το νέο εργασιακά πλαίσιο συγκρατεί το κόστος εργασίας, διευκολύνει την απασχόληση και προσφέρει αναχώματα στην άγρια επέκταση της ανεργίας.

Περισσότερα

Stress tests of Europe's finances finds most major banks in good health

Washington Post
July 24, 2010

A broad probe into the health of Europe's financial sector found virtually every major bank in the region fit to withstand severe economic shocks and declared only a handful of smaller institutions at risk.

The long-awaited tests were aimed at assuaging fears of a European banking crisis. The Europeans followed in the footsteps of U.S. officials who last year conducted probes into the health of American banks, forcing almost half of those examined to beef up reserves. Just as the U.S. banks suffered from piles of bad debt from mortgage-backed securities and other credit-bubble excesses, banks in Europe have come under scrutiny for their holdings of government bonds from near-bankrupt nations such as Greece.

More

Doubts Persist as Most Europe Banks Pass Stress Tests

New York Times
July 23, 2010

A vast majority of European banks passed a round of stress tests meant to measure the likelihood that they could survive an economic or market calamity, regulators said on Friday.

But questions about the way the tests were conducted left at least some economists and financial analysts wondering whether the results would be enough to calm investors worried about the stability of the continent’s banking system.

The tests found that seven of the region’s 91 largest banks needed to raise more capital to withstand an unexpected decline in economic growth or a sharp deterioration in the perceived safety of government bonds issued by debtor nations like Greece, Portugal and Spain.

More

EU Banks Survive Stress Test

Wall Street Journal
July 23, 2010

European regulators painted a rosier-than-expected portrait of the continent's beleaguered banking sector on Friday, provoking criticism that the government's "stress tests" weren't tough enough on banks.

The tests found that 91 banks in 20 European countries could face €566 billion ($730 billion) in total potential losses in a deteriorating economic and financial environment. But only seven banks flunked the tests, coming up short a combined €3.5 billion in capital.

Analysts and investors were bracing for the tests to deem up to 20 banks capital-deficient. They expected these banks' total shortfalls to range from €30 billion to €90 billion.

More

Θετικό τεστ για τις ελληνικές τράπεζες

Ναυτεμπορική
23 Ιουλίου 2010

Θετικά ήταν τα αποτελέσματα των τεστ αντοχής για πέντε από τις έξι ελληνικές τράπεζες, οι οποίες υποβλήθησαν σε αυτά, με εξαίρεση την ATEbank που δεν κατάφερε να περάσει την εν λόγω δοκιμασία.

Ειδικότερα, στην ευρωπαϊκή άσκηση προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων (stress test) που οργανώθηκε από την Επιτροπή Ευρωπαϊκών Εποπτικών Αρχών (CEBS) συμμετείχαν οι έξι μεγαλύτεροι ελληνικοί τραπεζικοί όμιλοι Εθνική Τράπεζα, EFG Eurobank, Alpha Bank, Τράπεζας Πειραιώς, ΑΤΕbank και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 90% του ενεργητικού του ελληνικού τραπεζικού συστήματος (εξαιρουμένων των ξένων θυγατρικών).

Περισσότερα

Friday, July 23, 2010

Seven European Banks Fail Stress Tests

Wall Street Journal
July 23, 2010

European banks largely passed a round of government stress tests, with just a few institutions found to need modest amounts of new capital.

But the overall strong grades, awarded to a banking system that for the last several months has lurched from crisis to crisis, raised questions over whether the monthlong tests were tough enough to be judged credible.

The stress test results, intended to restore trust in the European banking system, showed that the 91 banks scrutinized could face €566 billion ($729.35 billion) in total potential losses in a deteriorating economic and financial environment.

The tests found that seven banks would need to raise new capital to fortify their finances and weather a potential economic downturn or government bond crisis.

Five Spanish banks, one German bank and one Greek bank were the only institutions to fail the tests. Their combined shortfall would be about €3.5 billion, according to the Committee of European Banking Supervisors, which coordinated the tests.

More

ΟΗΕ: Μείωση των ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα το 2009

Ναυτεμπορική
22 Ιουλίου 2010

Σημαντική μείωση σε ποσοστό 25% σημείωσαν οι εισροές ξένων άμεσων επενδύσεων στην Ελλάδα το 2009 σε σχέση με το 2008 και ανήλθαν σε 3,36 δισ. δολάρια, σύμφωνα με την έκθεση «World Investment Report 2010» της Διάσκεψης για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (UNCTAD) που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα και παρουσιάστηκε στο Αμερικανικό Κολέγιο της Ελλάδας (Deree College).

Οι εκροές ξένων επενδύσεων από την Ελλάδα σημείωσαν παράλληλα πτώση 58% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, στα 7,61 δισ. δολάρια.

Το απόθεμα ξένων εισροών ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν 13,6% το 2009 σε σχέση με 10,9% το 2008, αισθητά χαμηλότερο από το μέσο όρο της ΕΕ που ήταν 45,5% το 2009.

Περισσότερα

What If Greece Doesn't Default?

by Richard Barley

Wall Street Journal
July 23, 2010

As far as the market is concerned, a Greek government-debt default is pretty much baked in the cake.

Greece, the International Monetary Fund, the European Commission and the European Central Bank may refuse to even countenance the D-word. But the cost of insuring $10 million of Greece's debt is currently $770,000 a year, similar to a rock-bottom triple-C credit rating. This investor skepticism may be overdone.

A common argument in the market goes thus: once Greece closes its primary deficit—the deficit stripping out interest payments—it could be in the country's interest to restructure its debt. At that point, tax receipts will cover current spending so there will be no need for immediate spending cuts.

More

Africa's year of elections: The democracy bug is fitfully catching on

Economist
July 22, 2010

Burundi has just had one, as has Guinea. That came hot on the heels of the semi-autonomous region of Somaliland’s, which followed Ethiopia’s. Rwanda is bracing itself for one at the beginning of next month, and after that Tanzania, Chad and several others are due to follow. By the end of December a score of sub-Saharan Africa’s 48 countries should have gone to the polls for an assortment of local, regional and national elections. Kenya is also holding a vital constitutional referendum on August 4th. This is a big year for African voters. The electoral calendar has never been so crowded.

Indeed, elections have become a normal occurrence on a continent once better known for the frequency and violence of its coups and civil wars. Since the late 1990s the number of coups has fallen sharply (see chart), whereas the number of elections has increased, sometimes in the unlikeliest of places.

More

Five of Six Greek Banks Seen Passing Stress Test

Wall Street Journal
July 22, 2010

Greece's leading private lenders are expected to pass an upcoming health check of Europe's banking sector, but questions remain over whether one of two state-controlled banks being tested may be forced to seek new capital under a worst-case scenario.

The so-called stress tests, the results of which are due Friday at noon ET, are being conducted by Europe's banking regulators on 91 European banks, including six Greek lenders, to see how the banks would fare in the event of an economic slowdown or sovereign loan default.

Specifically, the tests will reveal which banks would fall short of minimum capital requirements under different scenarios, although the exact details remain unclear.

More

Thursday, July 22, 2010

Europe's dark secret: They might not like to admit it, but Europeans don’t mind a bit of capitalism


Economist
July 22, 2010

When history comes to write the tale of the euro-zone crisis, the chief villains, if Europe’s leaders have any say, will be not dissembling Greeks or dithering Germans, but the financial markets. Traders subjected Greece to “psychological terror”, declared George Papandreou, its prime minister. They were “making money on the back of the unhappiness of the people”, lamented Michel Barnier, the European commissioner for the single market. The crisis was blamed on wolf-pack markets (Anders Borg, Sweden’s finance minister), cynical hedge funds, cocky credit-ratings agencies, neoconservative capitalism (José Luis Rodríguez Zapatero, Spain’s prime minister), a duplicitous Anglo-Saxon press (Mr Zapatero again), and other wicked forces still.

Not all Europeans demonise the market. Ex-communist Europe, which only recently threw off the command economy, is less hostile. So are the Germans, with their small-business Mittelstand and consensual labour relations. Elsewhere, though, market-aversion seems to go deeper than mere disapproval of extravagant stock options or bonuses (which is common to market-friendly Britain and America too). Fully 29% of Spaniards and Italians, and 43% of the French, told a global poll last October that free-market capitalism was “fatally flawed”. Only 13% of Americans shared that view.

More

Ελληνική μετάφραση στην Καθημερινή

IMF Sees Euro-Zone Debt Hobbling Growth

Wall Street Journal
July 22, 2010

Euro-area growth is expected to slog along at less than a 2% pace through 2012, the International Monetary Fund forecast, as many of the region's countries focus on getting their debt problems under control.

The IMF said there were three major areas that needed to be addressed to establish a durable recovery: tackling weaknesses in the banking sector, implementing ambitious fiscal consolidation plans, and moving ahead with fundamental structural reforms such as entitlement programs and labor markets.

After the 16-nation euro zone sharply expanded its overall fiscal deficit in 2009 to fight the global recession, the IMF forecast that euro zone would take a "neutral aggregate fiscal stance" in 2010, and would reduce its deficit somewhat over the following two years. The tighter fiscal stance would limit growth, the IMF said, but was necessary to stabilize the euro zone's debt.

The Greek financial crisis of earlier this year, with its threat of sovereign debt default, has accelerated the effort by other heavily indebted euro zone nations to limit spending "The crisis management measures are expected to keep the sovereign crisis in check," the IMF staff reported. "Yet weakened confidence and the drag from fiscal adjustment" will limit potential growth.

More

Wednesday, July 21, 2010

Greek Rail System’s Debt Adds to Economic Woes

New York Times
July 20, 2010

In 2009, bankers for Goldman Sachs and Morgan Stanley pitched the Greek government on a plan to overhaul its money-losing railway system. Among the ideas was to lay off half of the system’s 7,000 workers and have the government take on roughly half of the company’s 8 billion euros in debt.

The suggestion did not fly. It was an election year in Greece, after all, and the country was already struggling to keep up the payments on its debt, which is higher in proportion to economic output than in any other nation in the European Union.

The plan was shelved, soon to be overshadowed by the country’s close brush with bankruptcy.

Losses at Hellenic Railways, however, continue to mount — at the rate of 3 million euros ($3.8 million) a day. Its total debt has increased to $13 billion, or about 5 percent of Greece’s gross domestic product

Now, as a condition of Greece’s financial rescue, the International Monetary Fund is demanding that a solution be found. The fund and the European Union, which also chipped in to provide the bailout, are requiring that the debt of Hellenic Railways, as well as the off-balance-sheet obligations of other state-owned enterprises, be counted toward Greece’s official debt — which Greece has agreed to do.

More

Απέναντι στους επαγγελματίες της βίας

του Αλεξη Παπαχελα

Καθημερινή
21 Ιουλίου 2010

Εχω μερικές φορές την αίσθηση πως κατεβαίνουμε, ως χώρα, ένα ακόμη σκαλί, αλλά για κάποιο λόγο δεν το καταλαβαίνουμε. Τον Μάιο τρεις άνθρωποι που δούλευαν σε μια τράπεζα, για να βγάλουν το μεροκάματο, δολοφονήθηκαν από τις μολότοφ που έριξαν κάποιοι. Μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί οι ένοχοι, παρότι υπάρχουν ενδείξεις πως πρόκειται για κλασικές φιγούρες και όχι παντελώς άγνωστους. Πριν από λίγο καιρό πάλι, κάποιος έστειλε μια βόμβα με αποδέκτη τον κ. Χρυσοχοΐδη και σκότωσε τον υπασπιστή του. Την περασμένη Δευτέρα ένας δημοσιογράφος εκτελέσθηκε με τρόπο που θυμίζει Κολομβία ή Μεξικό. Αυτά τα τρία περιστατικά, το ένα μετά το άλλο, κάνουν πολύ μεγάλη ζημιά στη χώρα, την υποβαθμίζουν με τρόπο που πονάει πολύ περισσότερο από τις ενέργειες της Moody’s.

Περισσότερα

Euro Crisis Rumbles On

Wall Street Journal
July 20, 2010

So, the euro-zone debt crisis is over, right?

Greece demonstrated last week that it can auction short-term debt with reasonable success and at a more modest yield than it would have to pay to access emergency backstops. The euro is back up at $1.30. Even Monday’s downgrade to Irish debt by Moody’s failed to have a lasting impact. Panic over.

Don’t you believe it.

Let’s not forget that Greece shelved plans to auction some one-year debt last week. Hardly long-term stuff. And the euro is up mostly because the dollar is down. As for Moody’s … where has it been for the past few months? Of course Ireland has a heavy debt burden. This is old news.


More

ECB Economists on Why Austerity Is Better Than Stimulus

Wall Street Journal
July 20, 2010

ECB officials have taken a strong stance against government stimulus to support the economic recovery, arguing that austerity is the better means to boost confidence, investment and spending. That has put them at odds with many economists in the U.S. who have warned against pulling the plug on stimulus too soon.

An ECB paper explains their reasoning.

“Our findings suggest that the effectiveness of spending shocks in stimulating economic activity has substantially decreased over time,” ECB economists Jacopo Cimadomo and Sebastian Hauptmeier wrote with Markus Kirchner of the University of Amsterdam.

More

The ECB paper

Tuesday, July 20, 2010

New Doubts on EU Bank Stress Tests

Wall Street Journal
July 20, 2010

Greece's economy is in tatters and its financial system is under pressure. But its banks appear poised to glide through Europe's "stress tests."

A similar paradox is playing out across Europe. As regulators prepare to release stress-test results for 91 big European banks on Friday, European politicians and finance officials are sounding surprisingly upbeat.

The mood among investors is decidedly different, with many convinced that undisclosed problems are lurking on some European bank balance sheets. Considering that the U.S. forced 10 of the country's 19 biggest banks to raise more capital after its own stress tests last year, a "soft" result Friday could undercut the sense of confidence that European policy makers are seeking to instill.

If banks in countries like Greece fare well in the stress tests, "maybe that means they're not tough enough," said John Raymond, a banking analyst with CreditSights, an independent research firm. "I think the market is going to be disappointed."

More

Expect Tectonic Shifts in Greek Banking Sector

Wall Street Journal
July 19, 2010

The long-awaited consolidation of the Greek banking sector has begun and promises to make the Mediterranean summer even hotter. Piraeus Bank, the fourth-largest local bank, fired the opening shot and now the socialist government and its other big three privately owned rivals must respond.

Piraeus caught the government and the local sector slightly off guard on July 15 with its all cash €701 million combined bid to acquire Greece’s equity stakes of 77.3% in ATEBank and 33% in Hellenic Postbank.

The government has long prodded local banks to consolidate, but it may not be getting all it wished for.

More

Monday, July 19, 2010

Euro Sovereign Woes Bubble Back Up

Wall Street Journal
July 19, 2010

This week is just getting started but it already looks like a good one to bear in mind next time you read that “European sovereign-debt concerns are receding,” or anything of that hopeful sort.

It will probably serve as another reminder that they can loom again as quickly as they seem to fade.

For Moody’s rating agency has taken a swipe at Ireland’s creditworthiness. Citing the usual suspects of rising debt, anemic growth and the cost of propping up wheezing banks, it cut the troubled nation’s sovereign-bond ratings down a notch, to Aa2 from Aa1.

Then again, Moody’s news came after the International Monetary Fund and European Union walked out of weekend talks with Hungary. They were unwilling to let Budapest have the higher debt/GDP targets it now wants.

More

IMF Pulls Out of Hungary Loan Talks

Wall Street Journal
July 19, 2010

Negotiators for the International Monetary Fund and European Union walked away from talks with Hungary over the weekend, saying Budapest needs to do more to shrink its budget deficit before it can get any more bailout money.

The move is likely to alarm markets already suspicious of the new populist government's pledges to cut spending.

After nearly two weeks of meetings with senior Hungarian officials, the IMF and EU teams on Saturday called an abrupt halt to the discussions. They said Hungary couldn't have access—for now, at least—to the remaining funds in a 20 billion euro ($25.9 billion) loan package secured in late 2008 to rescue the country from a financial meltdown.

The rebuke to Hungary represents a warning to governments across Europe that the IMF and EU won't tolerate backsliding by borrowers on budget-cutting. The decision, which effectively withdraws the international safety net under Hungary's tentative recovery, also risks unsettling currency and debt markets.

More

Investors Will Soon Be Stressing Growth Rather Than Euro-Zone's Stress Tests

Wall Street Journal
July 19, 2010

"Europe will certainly overcome its difficulties," says Chinese Premier Wen Jiabao, a man who should know a thing or two about how to get a tired old economy moving. "The poor old euro area has hardly got going," says David Owen, Chief European Financial Economist at Jefferies International, a man who has his finger on the pulse of the euro-zone economy.

It's not easy to come up with a definitive view of the state of things in the European economy (or economies, if you prefer a disaggregated view). One reason is that the powers-that-be issue studiedly optimistic reports about the progress being made to cope with the problems unleashed by the discovery that Greece had been economical with the truth in reporting its deficits.

More

Σε αναζήτηση νέου δρόμου

του Νίκου Μαραντζίδη

Το Βήμα
18 Ιουλίου 2010

Θεωρητικά, η ελληνική Κεντροδεξιά θα έπρεπε να είναι η μεγάλη νικήτρια παράταξη της Μεταπολίτευσης. Σε αυτά τα χρόνια οι βασικές της επιλογές φαίνεται ότι δικαιώθηκαν. Τρεις από αυτές μου έρχονται αμέσως στο μυαλό.

Κατ΄ αρχάς, η ένταξη στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Ηταν τέτοια η επιτυχία του εγχειρήματος, που λίγα χρόνια αργότερα ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός αποτέλεσε τον κοινό τόπο του ελληνικού κομματικού συστήματος.

Δεύτερον, η πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων. Αυτή αποτέλεσε την απόλυτη δικαίωση για τους νικητές του Εμφυλίου. Τα κύματα εξάλλου των εξαθλιωμένων αλβανών μεταναστών που κατέφθασαν στη χώρα, περπατώντας μερόνυχτα μέσα από τα βουνά τής παρ΄ ολίγον Λαϊκής Δημοκρατίας του Γράμμου, έδειξαν στη χώρα από τι ακριβώς είχε γλιτώσει εκείνο το καλοκαίρι του 1949.

Τρίτον, η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και του περιορισμού του κράτους-επιχειρηματία κυριάρχησε διεθνώς και υιοθετήθηκε, στη συνέχεια, και από τους σοσιαλδημοκράτες.

Και όμως, ενώ συνέβησαν όλα αυτά, η Κεντροδεξιά αγωνίζεται σήμερα να ξεφύγει από την πολιτική χρεοκοπία. Κατακερματισμένη και αποπροσανατολισμένη, δείχνει να βιώνει μια ισχυρή κρίση ταυτότητας.

Περισσότερα

After Tumult, Debt Worries Ease in Europe

New York Times
July 18, 2010

Just two months ago, Europe’s sovereign debt problems seemed grave enough to imperil the global economic recovery. Now, at least some investors are treating it as the crisis that wasn’t.

Spain held an auction of 15-year bonds last week that went off without a hitch, raising 3 billion euros, or about $3.8 billion, at a relatively favorable interest rate of 5.116 percent. That was up from 4.434 percent on a debt sale in late April, though the latest one was far more heavily subscribed.

Also last week, Moody’s Investors Service downgraded Portugal’s credit by two notches, citing the nation’s debt burden and poor growth prospects, a sign that the country’s underlying problems are not over. Yet investors, rather than punish assets linked to Portugal’s economy, seemed to take the news in stride.

Nations like Spain, Portugal and Greece had been cautious about holding big debt auctions as recently as last spring. Then, weak demand would almost certainly rattle global markets on fears that European nations would have trouble raising new money to cover their groaning debts. Investors were quick to sell on the mere hint of a credit downgrade.

How quickly investor psychology has changed.

More

Fund to Hungary: drop dead (maybe)

The Economist
July 18, 2010

Monday may be a good time to pick up Hungarian assets on the cheap. The IMF and the EU walked away from negotiations with the Hungarian government on Saturday after the latter refused to give in to the international organisations’ demands for more clarity on the country’s plans for tax and spending. It seems safe to assume the Hungarian forint will start the week with a sharp lurch downwards.

And in a world where a misspoken word by a formerly obscure town mayor in a provincial city in eastern Hungary can wipe out trillions in global asset values, it is likely the impact of this weekend’s events will make itself felt in emerging markets from Malaysia to Argentina.

All parties said talks would resume, but the uncertainty is the last thing Hungary, or any other emerging market needs to see right now.

The EU and the IMF wanted to see a commitment to spending cuts, reforms to ill-run state enterprises like the railways, and a clearer picture of how the government would be raising revenues.

More

Sunday, July 18, 2010

Μετά τη διάσωση, χρειάζεται και όραμα

του Kevin Featherstone

Καθημερινή
18 Ιουλίου 2010

Καθώς ο πρωθυπουργός αναλογίζεται τις θερινές του διακοπές, θα σκέφτεται αναμφίβολα και αυτό που ο Τζορτζ Μπους, ο πρεσβύτερος, αποκαλούσε «το όραμα». Υστερα από μήνες αντιμετώπισης της πολιτικής ως διαχείριση κρίσης, ήρθε σαφώς η ώρα να στρέψει την προσοχή του και σε ένα νέο μήνυμα για το μέλλον. Φρέσκος από τις συζητήσεις του με τους συναδέλφους τους της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στον Πόρο και των νέων σημαντικών επαφών του με τον Τζόζεφ Στίγκλιτς, ο Γιώργος Παπανδρέου θα πρέπει να σχεδιάσει και τη σημαίνουσα ομιλία που θα εκφωνήσει τον ερχόμενο Σεπτέμβριο στη Θεσσαλονίκη.

Οπως πολλοί συνεργάτες της «Κ» έχουν προσφάτως επισημάνει, η κοινή γνώμη επιζητεί, έχει ανάγκη, από μια νέα εικόνα σχετικά με το πού οδεύει η Ελλάδα. Είναι αξιοσημείωτο ότι πολλές δημοσκοπήσεις, από την αρχή της κρίσης, καταγράφουν ότι η κοινή γνώμη, σε μεγάλο βαθμό, αντιλαμβάνεται ότι η κυβέρνηση ήταν αναγκαίο να λάβει οδυνηρά μέτρα. Οι Ελληνες έχουν μάθει ένα νέο λεξιλόγιο. Οι πάντες, σχεδόν, από τους νεαρούς αναρχικούς στα Εξάρχεια μέχρι τις χήρες στην Κομοτηνή, μιλούν για τα spreads των αγορών, με μια εξοικείωση άγνωστη στους πολίτες άλλων χωρών.

Περισσότερα

Προτεραιότητες της οικονομικής πολιτικής

του Γιαννη Στουρνάρα

Καθημερινή
18 Ιουλίου 2010

Η οικονομική πολιτική που ακολουθείται, παρά τα λάθη, τις καθυστερήσεις και την ενδεχόμενη αδυναμία αρκετών στελεχών να ακολουθήσουν, ή ακόμα και να αντιληφθούν, το υπόδειγμα που εφαρμόζεται, έχει πλέον αρχίσει να αποκτά βηματισμό και ουσιαστικό περιεχόμενο, ενώ υπάρχουν και ενθαρρυντικά πρώτα αποτελέσματα.

Υπάρχουν βεβαίως ακόμα πλείστα όσα να γίνουν. Σημασία έχει να εντοπιστούν οι προτεραιότητες εκείνες που μπορούν να φέρουν άμεσο αποτέλεσμα, προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα και το χρέος καθώς και να αυξηθεί το ΑΕΠ, με τρόπο που θα προκαλέσει μια μεγάλη και θετική έκπληξη στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές. Τέτοιες προτεραιότητες ευτυχώς υπάρχουν. Είναι το υπερβάλλον λίπος που μπορεί να καεί για να αρχίσει να κινείται η οικονομία. Ξεχωρίζω τέσσερις τομείς:

Περισσότερα

Η διαφθορά ως αυτονόητη πρακτική

του Χαρίδημου Τσούκα

Καθημερινή
18 Ιουλίου 2010

Θυμάστε πώς χαρακτήρισε ο πρώην υπουργός κ. Μαντέλης τα χρήματα που πήρε από τη Siemens; «Πολιτική χορηγία». Πώς περιέγραφε η Siemens τις δωροδοκίες πολιτικών και κομμάτων; «Καλλιέργεια πολιτικού τοπίου». Πώς αναφέρονται οι τρομοκράτες στις δολοφονίες και ληστείες τραπεζών; «Εκτελέσεις» και «απαλλοτριώσεις» αντιστοίχως.

Τι κοινό έχουν οι παραπάνω περιπτώσεις; Η γλώσσα ποτέ δεν είναι αθώα· το αντίθετο, είναι ένας μηχανισμός κατασκευής της πραγματικότητας. Εν προκειμένω, οι παρανομούντες επανορίζουν την πραγματικότητα κατά τρόπο ιδιωτικό, αυτο-εξυπηρετικό. Οι τρέχουσες έννοιες δεν τους είναι βολικές. Κατασκευάζουν νέες έννοιες μέσω της μεταφορικής-μετωνυμικής αναπεριγραφής των πρακτικών τους, προκειμένου να κατασκευάσουν μια νέα, ευνοϊκή γι’ αυτούς, πραγματικότητα.

Περισσότερα

Υφεση ή ανάπτυξη στον ορίζοντα;

του Θοδωρή Πελαγίδη

Καθημερινή
18 Ιουλίου 2010

Τις τελευταίες εβδομάδες ή μήνες οι περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, φοβούμενες την «ελληνική ασθένεια», ανακοινώνουν δραστικές περικοπές στις κρατικές δαπάνες και η εντύπωση που επικρατεί είναι ότι αναμένεται ένας νέος γύρος δυσκολιών για τη διεθνή οικονομία.

Πράγματι, στην πιο επιβαρυμένη ευρωπαϊκή ήπειρο, η Ιταλία πρέπει να ανανεώσει 120,85 δισ. ευρώ σε ομόλογα και άλλα 104,22 δισ. ευρώ σε έντοκα γραμμάτια, με πληρωμή κουπονιών περίπου 23,62 δισ. ευρώ. Τα επιτόκια στα 10ετή ομόλογα της βελγικής κυβέρνησης έφτασαν στο 3,5% με ωριμότητα χρέους χειρότερη και από την ελληνική (6,5 έτη). Προβλήματα αναμένεται να αντιμετωπίσουν κι άλλες χώρες του «ευρωπαϊκού πυρήνα» όπως η Αυστρία λόγω της μαζικής έκθεσης των τραπεζών της στο «ουγγρικό πρόβλημα». Της Γαλλίας οι τράπεζες υπολογίζεται ότι είναι φορτωμένες με 75 δισ. ευρώ ελληνικών ομολόγων, ενώ συνολικά Ισπανία, Ελλάδα και Πορτογαλία υπολογίζεται ότι οφείλουν περί τα 2,2 τρισ. ευρώ σε ευρωπαϊκές τράπεζες. Μια ματιά στη συνολική –δηλαδή δημόσιος και ιδιωτικός τομέας της οικονομίας– έκθεση των ευρωπαϊκών μόνο τραπεζών (exposure of European banks) δείχνει τη σοβαρότητα της κατάστασης. 856 δισ. ευρώ οφείλει σε τράπεζες η Ισπανία, 637 η Ιρλανδία, 240 η Πορτογαλία και –μόλις– 188 η μικρή Ελλάς, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Τραπέζης Διεθνών Διακανονισμών (ΒΙS).

Περισσότερα

Το δημόσιο συμφέρον

του Αλέξη Παπαχελά

Καθημερινή
18 Ιουλίου 2010

Ζούμε σε μια χώρα στην οποία συχνά πιστεύουμε σε μύθους, που έχουν κατασκευασθεί εδώ και πολλές δεκαετίες. Ακούμε διάφορους να ανησυχούν σφόδρα για τον κίνδυνο αφελληνισμού του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Πράγματι ορισμένες ελληνικές τράπεζες αναπτύχθηκαν με επαγγελματισμό –όπως π.χ. η Εθνική μετά τη θητεία του Θεόδωρου Καρατζά–, προσέλκυσαν σοβαρά στελέχη και εδραιώθηκαν στο εξωτερικό. Εκαναν ασφαλώς υπερβολές και σε ορισμένες περιπτώσεις αδιαφόρησαν για τους πραγματικούς κινδύνους που αναλάμβαναν με κάποια δάνεια. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει το γεγονός ότι έχουν σημαντική παρουσία σε όλη τη γειτονιά μας. Σήμερα οι υγιείς και δυναμικές τράπεζες καταβάλλουν το τίμημα της αναξιοπιστίας του κράτους. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι πάσχουν από «τοξικά» σαν και εκείνα που οδήγησαν στη μεγάλη διεθνή κρίση. Επειδή, όμως, οι αγορές πρώτα παίρνουν υπ’ όψιν τους τον βαθμό επικινδυνότητας της χώρας και μετά μιας τράπεζας ή επιχείρησης, οι ελληνικές τράπεζες έχουν βρεθεί στο «κόκκινο» από πλευράς ρευστότητος.

Συνεπώς ναι, πρέπει να μας απασχολεί ως χώρα να συνεχίσουμε να έχουμε μια ισχυρή Εθνική ή μερικές ακόμη δυναμικές τράπεζες. Αυτός είναι, άλλωστε, και ο μόνος τρόπος να ξαναπάρει μπρος η ανάπτυξη σε αυτή τη χώρα. Και εν πάση περιπτώσει είναι πολύ θετικό να υπάρχουν ελληνικές τράπεζες - ηγέτιδες στην περιοχή.

Περισσότερα