Καθημερινή
11 Ιουλίου 2010
Δεν είναι η πρώτη φορά που, σε στιγμές μεγάλης έντασης, όσοι αντιτίθενται στην πολιτική της κυβέρνησης ή σε συγκεκριμένα μέτρα της επικαλούνται το Σύνταγμα για να εμποδίσουν τη θέσπιση και στη συνέχεια την εφαρμογή τους. Τέτοιου είδους διενέξεις είναι φυσιολογικές σε μια δημοκρατία: εδώ και χρόνια, σε Ευρώπη και Αμερική, κόμματα και οργανωμένες ομάδες εμπλέκουν τα δικαστήρια στην πολιτική αντιπαράθεση. Τα τελευταία δεν λένε όχι, καθώς εκτιμούν ότι έτσι ο ρόλος τους αναβαθμίζεται. Συνήθως παρεμβαίνουν όχι βέβαια για να ματαιώσουν τις προωθούμενες μεταρρυθμίσεις, αλλά για να αμβλύνουν τις οξύτερες «γωνίες» τους. Την αλήθεια αυτή, το ότι δηλαδή στο κοινοβουλευτικό πολίτευμα την οικονομική πολιτική την καθορίζει κατ' αρχήν η κυβέρνηση της πλειοψηφίας και οι δικαστές παρεμβαίνουν μόνο κατ' εξαίρεση, φαίνεται πως την ξεχνούν στη χώρα μας όσοι κατά σύστημα χρησιμοποιούν το Σύνταγμα περισσότερο ως ιδεολογικό όπλο παρά ως νομικό επιχείρημα. Και οι μεν επαγγελματίες της πολιτικής ενδεχομένως δικαιολογούνται, αφού γι' αυτούς το κυνήγι των εντυπώσεων είναι εν τέλει αυτό που μετράει. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τους νομικούς, ιδίως όταν είναι έμπειροι. Διότι, όπως έχει αποδειχθεί, η καταχρηστική επίκληση της αντισυνταγματικότητας αποδυναμώνει το Σύνταγμα, περιορίζει την κανονιστικότητά του και έτσι, μεσοπρόθεσμα, λειτουργεί υπέρ των κρατούντων, όποιοι και αν είναι αυτοί. Είναι σαν τις διαδηλώσεις: αν για ψύλλου πήδημα κλείνεις το κέντρο της Αθήνας, στα μείζονα θα βρεθείς μόνος.
Μακριά από μένα η άποψη ότι τα μέτρα που προβλέπει το Μνημόνιο που συμφώνησε η χώρα μας με την περίφημη «τρόικα» είναι όλα συνταγματικώς άμεμπτα. Μερικά από αυτά είναι τόσο ισοπεδωτικά και ανεπιεική που μοιραία, αργά ή γρήγορα, θα πέσουν. Ισχυρίζομαι απλώς ότι ορισμένα προνόμια, όπως π. χ. το δικαίωμα συνταξιοδότησης μητέρων ανηλίκων προτού συμπληρώσουν καλά καλά τα σαράντα ή oι παροχές κάποιων «ευγενών» ταμείων, είναι τόσο σκανδαλώδη, ώστε η κατάργησή τους δεν είναι πράξη αυθαιρεσίας αλλά δικαιοσύνης. Διότι αποκαθιστά προκλητικές ανισότητες.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment