Καθημερινή
18 Ιουλίου 2010
Ζούμε σε μια χώρα στην οποία συχνά πιστεύουμε σε μύθους, που έχουν κατασκευασθεί εδώ και πολλές δεκαετίες. Ακούμε διάφορους να ανησυχούν σφόδρα για τον κίνδυνο αφελληνισμού του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Πράγματι ορισμένες ελληνικές τράπεζες αναπτύχθηκαν με επαγγελματισμό –όπως π.χ. η Εθνική μετά τη θητεία του Θεόδωρου Καρατζά–, προσέλκυσαν σοβαρά στελέχη και εδραιώθηκαν στο εξωτερικό. Εκαναν ασφαλώς υπερβολές και σε ορισμένες περιπτώσεις αδιαφόρησαν για τους πραγματικούς κινδύνους που αναλάμβαναν με κάποια δάνεια. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει το γεγονός ότι έχουν σημαντική παρουσία σε όλη τη γειτονιά μας. Σήμερα οι υγιείς και δυναμικές τράπεζες καταβάλλουν το τίμημα της αναξιοπιστίας του κράτους. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι πάσχουν από «τοξικά» σαν και εκείνα που οδήγησαν στη μεγάλη διεθνή κρίση. Επειδή, όμως, οι αγορές πρώτα παίρνουν υπ’ όψιν τους τον βαθμό επικινδυνότητας της χώρας και μετά μιας τράπεζας ή επιχείρησης, οι ελληνικές τράπεζες έχουν βρεθεί στο «κόκκινο» από πλευράς ρευστότητος.
Συνεπώς ναι, πρέπει να μας απασχολεί ως χώρα να συνεχίσουμε να έχουμε μια ισχυρή Εθνική ή μερικές ακόμη δυναμικές τράπεζες. Αυτός είναι, άλλωστε, και ο μόνος τρόπος να ξαναπάρει μπρος η ανάπτυξη σε αυτή τη χώρα. Και εν πάση περιπτώσει είναι πολύ θετικό να υπάρχουν ελληνικές τράπεζες - ηγέτιδες στην περιοχή.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment