Καθημερινή
3 Απριλίου 2011
Η οικονομία συνεχίζει να ταλαντεύεται μεταξύ μιας κρίσης ρευστότητας και μιας κρίσης φερεγγυότητας. Η πρώτη αντιμετωπίζεται επειδή μας δανείζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αφού πρόκειται για τα μέλη του ευρωσυστήματος. Χωρίς το ευρώ, θα είχαμε ήδη υποκύψει στην κρίση φερεγγυότητας, την οποία προκάλεσε η υπερχρέωση του ελληνικού κράτους, σε συνδυασμό με την αδυναμία του να διασφαλίσει την πληρωμή τόκων και χρεολυσίων.
Είναι σαφές ότι η Ευρωζώνη οδηγείται στην αναδιάρθρωση των χρεών ορισμένων κρατών. Για να συμβεί αυτό χωρίς άλλες ζημίες πλην εκείνων που θα αναλάβουν για το απώτερο μέλλον όσοι συνεχίσουν να δανείζουν κράτη όπως το ελληνικό, θα πρέπει να μείνουν «όρθιες» οι τράπεζες. Ταυτοχρόνως, σχεδόν το σύνολο των εξωτερικών χρεών θα έχει μετατραπεί σε διακρατικό χρέος. Διαφορετικά, το κράτος θα πρέπει να εξαγοράσει ολόκληρα τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας.
Πολλοί από τους πολιτικούς, σε όλες τις πτέρυγες, βλέπουν με «καλό μάτι» τον απόλυτο κρατικό έλεγχο επί των τραπεζών. Θέλουν να βάλουν στο χέρι τις καταθέσεις των ιδιωτών. Μέσα στον πανικό τους, ονειρεύονται την επιστροφή της χώρας στις δεκαετίες πριν από το 1993.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment