του Φώτη Γεωργελέ
Athens Voice
30 Ιουνίου 2010
Μια πρόσφατη ρύθμιση που προσπαθεί να αντιμετωπίσει το φαινόμενο των «αποσπάσεων» από τα σχολεία, το οποίο έχει οδηγήσει να έχουμε περισσότερους εκπαιδευτικούς από τα άλλα κράτη αλλά σχολεία με κενές θέσεις εκπαιδευτικών, ορίζει ότι οι διοριζόμενοι σ’ ένα σχολείο πρέπει να μένουν 3 χρόνια στη θέση τους. Η ρύθμιση δεν άρεσε σε κάποιους, γιατί «μετατρέπει την εργασία σε στρατιωτική θητεία». Επίσης και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων είναι κακή, γιατί οδηγεί «σε σχολεία της Αγοράς». Αλλά και η καταγραφή των δημοσίων υπαλλήλων που γίνεται αυτό τον καιρό, μπας και μάθουμε ποτέ πόσοι είναι και από πόσες πηγές πληρώνονται, είναι κακή, γιατί «αποκαλύπτει προσωπικά δεδομένα που δεν ξέρουμε πώς θα χρησιμοποιηθούν».
Η μεγαλύτερη επιτυχία όσων θέλουν καθηλωμένη τη χώρα στη στασιμότητα είναι πως έχουν κατορθώσει να παρουσιάζουν τη διαφυγή απ’ αυτή την οδυνηρή πραγματικότητα ως εφιάλτη. Αν μπορέσεις να πάρεις μια ανάσα, να αποστασιοποιηθείς από τις οιμωγές, θα μείνεις έκπληκτος από τον παραλογισμό που κυριαρχεί. Ζούμε μια καθημερινότητα που όλοι λέμε ότι δεν αντέχουμε, που μας προσβάλλει ως πολίτες, ζούμε σε μια πολιτεία όπου τίποτα δεν λειτουργεί κανονικά, τίποτα δεν λειτουργεί δίκαια. Νιώθουμε απέναντι στους συμπολίτες μας της Ευρωπαϊκής Ένωσης μειονεκτικά, την ώρα που αυτοί προχωράνε εμείς κάνουμε βήματα πίσω, ακόμα και οι ανατολικές χώρες που μπήκαν πρόσφατα στην Κοινότητα μας έχουν ξεπεράσει. Κι όμως, κάθε προσπάθεια, κάθε υπόνοια μεταρρύθμισης, κάθε εξαγγελία αλλαγής, είναι «σκληρά μέτρα», «νεοφιλελεύθερη συνταγή», «απειλή στα δικαιώματα του λαού», «επίθεση στο βιοτικό επίπεδό του», «εξόντωση της κοινωνίας».
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment